To miejsce duchowego poznania i uzdrowienia zostało założone przez Povilasa Žėkasa z pomocą i wsparciem osób o podobnych poglądach. W tym miejscu, w wieku siedmiu lat, Povilas doświadczył cudu, który odcisnął głębokie piętno na jego życiu i stał się impulsem do rozwoju tego miejsca. Wtedy, 20 sierpnia 1990 roku, mieszkańcy i goście zagrody stali się świadkami Objawienia. Obudziwszy się w nocy, ujrzeli strumień światła płynący z nieba, a w nim jaśniejącą postać anioła. Było to spełnienie obietnicy, którą Povilas otrzymał w przeddzień wydarzenia, gdy uczestniczył we Mszy św. w kościele w Mereczu. Tam po raz pierwszy usłyszał w swoim umyśle głos swojego anioła stróża. Do Povilasa dotarło również przesłanie o jego duchowej misji i pracy, która rozpocznie się w tym miejscu, gdy osiągnie pełnoletność. Minęło jedenaście lat. Povilas zaczął otrzymywać duchowe nauczanie poprzez przekazywanie słów aniołów i Boskiego źródła mądrości. W ten sposób szybko dojrzał światopogląd Povilasa i jego duchowych przyjaciół oraz zachęcił ich do przygotowania się do nadchodzącej pracy.

Wiosną 2002 roku Povilas otrzymał swoje pierwsze zadanie: zbudowanie trójstronnej piramidy w miejscu Objawienia, które miało miejsce dwanaście lat wcześniej. Aniołowie zapowiedzieli, że piramida będzie odwiedzana przez wielu ludzi, którzy doświadczą bliskiej relacji z Bogiem poprzez medytację i modlitwę. Przyspieszy to rozwój duchowy odwiedzających, a gdy dusza stanie się silniejsza, ciało wyzdrowieje – nastąpią cuda uzdrowienia. Zadanie zostało wykonane na czas. 20 sierpnia 2002 roku, po specjalnym rytuale odprawionym przez Povilasa, trójstronna piramida została aktywowana. Wiadomość o uzdrawiającym działaniu piramidy rozeszła się niezwykle szybko. Pielgrzymi, którzy przybyli modlić się i medytować w tym miejscu, zostali otoczeni, wzmocnieni i uzdrowieni przez subtelne pole energetyczne, które powstało podczas Objawienia. Z biegiem czasu stawało się ono coraz silniejsze, prowadząc do jeszcze szybszych zmian w fizycznym i duchowym zdrowiu odwiedzających. Wiele osób dzieliło się pozytywnymi ocenami na temat właściwości tego miejsca.

W 2008 roku wzniesiono trzy krzyże, które wraz z pagórkiem Objawienia stanowią pomnik cudu, jaki miał tu miejsce – to symbol połączenia Nieba z Ziemią. Trzy krzyże witają i żegnają odwiedzających. Wraz z pasem brzóz wokół piramidy chronią również miejsce łask Ojca Niebieskiego i jego gości przed zagrożeniami zewnętrznymi. 

Wiosną 2009 roku Povilas otrzymał wiadomość, że zgodnie z wolą Ojca Niebieskiego i planem rozwoju tego miejsca, do końca roku piramida ma zostać przykryta 12-metrową kopułą. Zadanie zostało wykonane na czas, choć było bardzo trudne. Wymagało pełnego wsparcia duchowych współbraci, dla których trójboczna piramida stała się z czasem Sanktuarium Serc.

30 czerwca 2010 roku kopuła została zintegrowana z systemem energetycznym tego miejsca. W tym czasie odbyła się uroczystość przyjścia Ducha Świętego, a uczestnicy doświadczyli silnego wewnętrznego uniesienia, poczuli, a nawet zobaczyli subtelną energię – światło. Stało się jasne, że Najwyższy zaakceptował i pobłogosławił dzieła wykonane przez ludzi. Przyjście i bliskość Ducha Świętego jest niezwykłą łaską Bożą, która charakteryzuje miejsca święte.

Jesienią 2015 roku został otwarty pawilon Archanioła Gabriela. Pielgrzymi doświadczają tu stanu duchowej światłości: przepływ boskiej energii przenika ciało, a radość wypełnia serce. Patrząc na rzeźbę Archanioła Gabriela, ludzie mogą poczuć ochronę aniołów stróżów, a dotykając jej, doświadczyć bliskości Ojca Niebieskiego.

Wiosną 2018 roku w rzeźbę został wcielony św. Eliasz. Swoją szlachetną postawą przekazuje on współczesnym ludziom wolę Ojca Niebieskiego i wskazuje kierunek duchowego rozwoju. Spoglądając na nas z ojcowską miłością i troską, zachęca nas do osiągania duchowych wyżyn w ludzkim życiu.

W 2018 roku, w Wigilię Bożego Narodzenia, miejsce to odwiedził Archanioł Michał. Dotknął i ożywił swoją boską mocą rzeźbę Archanioła Michała, która została umieszczona obok kopuły. Stojąc w jego obecności, ludzie mogą intensywnie doświadczyć bliskości Boga, wzmocnić swoją osobistą ochronę przed złem, uwolnić się od grzechów, które ciążą na ich sercach i wznieść swoje dusze ku Ojcu Niebieskiemu.

Wiosną 2020 roku zostały ukształtowane ścieżki Wzgórza Wyzwolenia oraz zostało włączone Światło Nadziei. Wspinając się po kamiennych schodach, pielgrzymi symbolicznie pokonują trudności ludzkiego życia i doświadczają ulgi dotykając lub patrząc na Światło Nadziei. Następnie, wyzwoleni wewnętrznie, mogą przejść przez bramę samoświadomości do miejsca łask Ojca Niebieskiego.

Jesienią 2022 r. wzniesiono i aktywowano Niebiański Obelisk, kończąc rozwój tego miejsca i łącząc je energetycznie z innymi światowymi sanktuariami. Medytując obok obelisku, odwiedzający mogą spojrzeć w przyszłość i lepiej zrozumieć kierunek, priorytety i zadania swojej osobistej duchowej misji. To doświadczenie pomoże podążać ścieżką duchowego poznania i rozwoju w kierunku Boskiego Światła.